Η κύστη Baker, γνωστή και ως ιγνυακή κύστη, είναι μια από τις πιο συχνές παθήσεις στο γόνατο. Αποτελεί μια κύστη γεμάτη με υγρό που προκαλεί εξόγκωμα στο πίσω μέρος του γόνατος και επιφέρει πόνο και δυσφορία  στους πάσχοντες. Όταν η κύστη είναι και παραμένει μικρή σε μέγεθος συνήθως δεν προκαλεί προβλήματα ενώ ο πόνος και τα υπόλοιπα συμπτώματα ξεκινούν με την μεγέθυνσή της.

 

 

Τα αίτια της κύστης Baker

Η κύστη Baker στο γόνατο δημιουργείται εξαιτίας της ύπαρξης φλεγμονής στην περιοχή που αυξάνει το υγρό στην κύστη. Οι αιτίες μπορεί να είναι ποικίλες, μεταξύ αυτών:

• Οστεοαρθρίτιδα
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Ρήξη μηνίσκου
• Ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
• Υμενίτιδα
• Φυματίωση
• Άλλες παθήσεις των ιστών

 

Τα συμπτώματα που εμφανίζει η κύστη Baker

Η κύστη Baker όταν είναι μικρή σε μέγεθος συνήθως περνά απαρατήρητη καθώς δεν εμφανίζει συμπτώματα. Αυτά ξεκινούν όταν το υγρό συσσωρεύεται και η κύστη μεγαλώνει. Τα συμπτώματα που εμφανίζει η κύστη Baker περιλαμβάνουν:

• Πόνο
• Ευαισθησία στην περιοχή
• Δυσκολία στην κάμψη του γόνατος
• Μούδιασμα στο πόδι
• Οίδημα στο γόνατο και στο κάτω μέρος του ποδιού

Τα συμπτώματα της κύστης συνήθως επιδεινώνονται με την δραστηριότητα ή με την παρατεταμένη ορθοστασία.

Οι τρόποι αντιμετώπισης της κύστης Baker

Μετά τη λήψη ιστορικού, την κλινική εξέταση και την επιβεβαίωση της διάγνωσης μέσω μαγνητικής τομογραφίας, ο γιατρός θα καθορίσει τον καταλληλότερο τρόπο αντιμετώπισης ανάλογα με την σοβαρότητα του εκάστοτε περιστατικού. Οι συνηθέστεροι τρόποι αντιμετώπισης είναι:

• Ξεκούραση και παρατήρηση της πορείας της κύστης
• Αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
• Περίδεση
• Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας
• Παγοθεραπεία
• Φαρμακευτική αγωγή
• Παροχέτευση του υγρού με χρήση βελόνας
• Χειρουργική επέμβαση, σε σοβαρές περιπτώσεις. Η επέμβαση συνήθως πραγματοποιείται με αρθροσκόπηση και έτσι ο ασθενής έχει μικρό διάστημα ανάρρωσης ενώ εάν η βλάβη είναι εκτεταμένη μπορεί να προτιμηθεί και η ανοιχτή χειρουργική επέμβαση.

 

Ο χρόνος ανάρρωσης και επανέναρξης των δραστηριοτήτων θα καθοριστεί από τον γιατρό, ανάλογα με τη σοβαρότητα του κάθε περιστατικού.