Η κήλη είναι μια διαταραχή που λαμβάνει χώρα σε ευαίσθητα σημεία του κοιλιακού τοιχώματος και σταδιακά οδηγεί σε διάσπαση των μυϊκών στρωμάτων. Αποτέλεσμα αυτού είναι η διόγκωση μέρους του οργάνου και η προβολή του προς τα έξω. Οποιαδήποτε δραστηριότητα συμβαίνει στο σώμα και περιλαμβάνει τη δραστηριότητα των κοιλιακών μυών (πχ βήχας, άρση βάρους) προκαλεί ή επιδεινώνει την εμφάνιση και τη διόγκωση της κήλης.

Η κήλη μπορεί να παρουσιαστεί σε άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, ακόμα και σε μικρά παιδιά ή και μωρά. Μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα σημεία του σώματος που καθορίζουν και το είδος της κήλης. Είδη της κήλης είναι η βουβωνοκήλη, η ομφαλοκήλη, η μηροκήλη, η επιγαστρική κήλη, η διαφραγματοκήλη αλλά και η μετεγχειρητική κήλη.

 

Τα αίτια δημιουργίας της κήλης

Διάφοροι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την εμφάνιση της κήλης. Οι κυριότερες αιτίες είναι:

• Η (λανθασμένη) άρση βάρους
• Η παχυσαρκία
• Κάποια χειρουργική επέμβαση στην κοιλιακή χώρα
• Ο βήχας που μπορεί να είναι έντονος
• Κάποιος τραυματισμός
• Η εγκυμοσύνη
• Οικογενειακό ιστορικό
• Κάποιο εκ γενετής ευαίσθητο σημείο.

 

Τα συμπτώματα που εμφανίζει η κήλη

Η κήλη όταν είναι μικρή και σε αρχικό στάδιο δεν προκαλεί συμπτώματα. Περιορίζεται στην εμφάνιση του εξογκώματος το οποίο δεν προκαλεί πόνο παρά μόνο μια μικρή ενόχληση σε κάποιες περιπτώσεις. Στις περιπτώσεις εκείνες όμως που εξελίσσεται και μεγαλώνει, καθίσταται δύσκολο έως και αδύνατο να αναταχθεί ενώ δύναται να περισφίξει τα γειτονικά όργανα, κάτι που εκτός από συμπτώματα όπως πόνο, ναυτία, εμετό και απόφραξη μπορεί να προκαλέσει νέκρωση των εντερικών τμημάτων με διάτρηση και σήψη με άμεσο κίνδυνο για τη ζωή των ασθενών.

 

Πότε πρέπει να χειρουργηθεί μια κήλη

Όταν εμφανιστεί μια κήλη, δεν γίνεται ούτε να θεραπευτεί από μόνη της ούτε να βελτιωθεί. Αντιθέτως, μπορεί μόνο να επιδεινωθεί. Δεν υπάρχει φαρμακευτική ή άλλη λύση για να αντιμετωπιστεί η κήλη παρά μόνο να αφαιρεθεί χειρουργικά.  Όταν η κήλη δεν παρουσιάζει συμπτώματα και παρακολουθείται από χειρουργό μπορεί να μην χειρουργείται μέχρι νεωτέρας. Ωστόσο οι περισσότεροι ασθενείς καταφεύγουν στη λύση του χειρουργείου μόνο όταν έχουν επώδυνα συμπτώματα ή, ακόμα χειρότερα, όταν η κήλη γίνει περισφιγμένη και αποτελέσει επείγον περιστατικό. Η εμφάνιση των συμπτωμάτων δεν θα πρέπει να είναι το κριτήριο για τη χειρουργική αφαίρεση της κήλης. Όταν ο χειρουργός κρίνει ότι η κήλη πρέπει να αφαιρεθεί, καλό είναι αυτό να προγραμματίζεται σε χώρο και χρόνο που βολεύει τον ασθενή και τον γιατρό. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζονται τα βέλτιστα δυνατά αποτελέσματα και η ταχύτερη αποκατάσταση του ασθενούς.

Μετά την χειρουργική αφαίρεση της κήλης ο ασθενής μπορεί να επανέλθει σταδιακά στην εργασία του μετά από μια εβδομάδα.