Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου αποτελεί μια από τις πιο συχνές αλλά και πιο σοβαρές κακώσεις του γόνατος, ειδικά σε αθλητές (επαγγελματίες ή μη). Εμφανίζεται κυρίως σε αθλητές των οποίων τα αθλήματα περιλαμβάνουν απότομες επιβραδύνσεις και επιταχύνσεις, άλματα και στροφές. Τέτοια αθλήματα είναι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το τένις, η ενόργανη γυμναστική και πολλά ακόμα. Όσοι ασχολούνται με τέτοιου είδους αθλήματα παρατηρείται ότι πολύ συχνά παθαίνουν ρήξη στον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο με αποτέλεσμα να απέχουν για σημαντικό χρονικό διάστημα από τις αθλητικές τους δραστηριότητες και την αγωνιστική δράση.
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ο σύνδεσμος εκείνος που συνδέει το πίσω έξω μέρος του μηρού με το πρόσθιο μέρος της κνήμης και είναι πολύ σημαντικός για τη στροφική σταθερότητα του γόνατος. Η ρήξη του μπορεί να προκαλέσει σημαντικό αίσθημα αστάθειας. Οι κακώσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε 3 βαθμούς:
1ου βαθμού: όταν ο σύνδεσμος παρουσιάζει ελαφρά διάταση αλλά διατηρεί τη σταθερότητα στο γόνατο.
2ου βαθμού: όταν ο σύνδεσμος παρουσιάζει διάταση και μερική ρήξη των ινών
3ου βαθμού: όταν ο σύνδεσμος παρουσιάζει πλήρη ρήξη και δεν παρέχει πλέον σταθερότητα στο γόνατο.
Τα αίτια της ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι πολύ συχνή σε αθλητές του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, του τένις και άλλων αθλημάτων που περιλαμβάνουν άλματα ή/και απότομες επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις. Η κάκωση όμως δεν αφορά μόνο αθλητές. Μπορεί να προκύψει και ως αποτέλεσμα ατυχήματος, σύγκρουσης ή πτώσης.
Τα συμπτώματα της ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
Το κυριότερο σύμπτωμα που αναφέρουν όσοι έχουν υποστεί ρήξη στον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο είναι ο οξύς πόνος τη στιγμή του τραυματισμού αλλά και ο θόρυβος της άρθρωσης να «σπάει» ή να «σκίζεται». Πέραν αυτών των συμπτωμάτων έχουν αναφερθεί και άλλα όπως:
- Οίδημα
- Αίσθημα αστάθειας
- Δυσκολία στο περπάτημα
- Απώλεια του πλήρους εύρους της κίνησης
Οι τρόποι αντιμετώπισης της ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με τον βαθμό της κάκωσης, την ηλικία του ασθενούς, το επίπεδο των δραστηριοτήτων που επιθυμεί να έχει ο ασθενής αλλά και τυχόν άλλες κακώσεις που μπορεί να έχουν προκύψει. Η κλινική εξέταση και τα αποτελέσματα της μαγνητικής τομογραφίας θα καθορίσουν τον βαθμό της κάκωσης και κατόπιν τούτου ο γιατρός θα αποφασίσει για τον καταλληλότερο τρόπο αντιμετώπισης. Σε γενικές γραμμές, η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να αντιμετωπιστεί με:
- Τον κανόνα RICE, δηλαδή Rest (ξεκούραση), Ice (παγοθεραπεία), Compress (περίδεση) και Elevate (ανύψωση) ώστε να περιοριστεί το οίδημα
- Φυσικοθεραπεία (πλήρες πρόγραμμα ασκήσεων ενδυνάμωσης και ιδιοδεκτικότητας)
- Χειρουργική επέμβαση και πιο συγκεκριμένα αρθροσκόπηση με συνδεσμοπλαστική. Η τεχνική αυτή αποτελεί την πιο σύγχρονη μορφή επέμβασης και παρέχει εξατομικευμένη για τον κάθε ασθενή τοποθέτηση μοσχεύματος στην περιοχή. Η αρθροσκόπηση παρέχει στον ασθενή και επιπλέον πλεονεκτήματα όπως: μικρές τομές, λιγότερο πόνο, ελάχιστη ή καθόλου νοσηλεία, ταχύτερη επάνοδο στην καθημερινότητά του.
Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας ώστε να επανακτήσουν το πλήρες εύρος της κίνησης για να μπορέσουν να επανέλθουν στις αθλητικές τους δραστηριότητες. Η επάνοδος των αθλητών στην αγωνιστική δράση υπολογίζεται μετά από 6 μήνες.
