Η δυσπλασία του ισχίου αφορά στην αδυναμία της κεφαλής του ισχίου να θυλακώσει σωστά μέσα στην κοτύλη με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εκφυλιστικές αλλοιώσεις που με τη σειρά τους προκαλούν πόνο στην κίνηση της άρθρωσης του ισχίου στον μηρό και χωλότητα στη βάδιση. Δεν αποτελεί πάθηση αλλά μια κατασκευαστική παρέκκλιση. Η μέθοδος της αρθροπλαστικής μπορεί να δώσει στα άτομα με δυσπλαστικό ισχίο μια βελτιωμένη καθημερινότητα απαλλαγμένη από πόνο. Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες και σε ηλικίες κοντά στα 40 έτη.

 

Ένα δυσπλαστικό ισχίο μπορεί να καταταχθεί σε 3 κατηγορίες:

• Τη δυσπλασία, κατά την οποία η κοτύλη είναι πιο «ανοιχτή» ή ένα υπεξέρθρημα του ισχίου
• Το χαμηλό εξάρθρημα
• Το υψηλό εξάρθρημα.

 

Το δυσπλαστικό ισχίο μπορεί να διαγνωστεί με τη λήψη ειδικών ακτινογραφιών και κατόπιν της διάγνωσης να αποφασιστεί ο τρόπος αντιμετώπισης.

Πώς αντιμετωπίζεται το δυσπλαστικό ισχίο

Οι εξελίξεις στην ιατρική και την τεχνολογία έχουν επιτρέψει τη θεραπεία πολλών παθήσεων και δυσμορφιών με εξαιρετικά αποτελέσματα και ελάχιστη ταλαιπωρία για τους ασθενείς. Η αντιμετώπιση του δυσπλαστικού ισχίου είναι εφικτή με την ολική αρθροπλαστική, μια μέθοδο που προτιμάται ευρέως από γιατρούς και ασθενείς τόσο εξαιτίας των αποτελεσμάτων όσο και της διαδικασίας η οποία εφαρμόζεται γρήγορα και με τη μικρότερη δυνατή ταλαιπωρία. Με την ολική αρθροπλαστική οι ασθενείς απολαμβάνουν:

• Άριστα αποτελέσματα
• Λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο ο οποίος αντιμετωπίζεται εύκολα με παυσίπονα
• Μείωση των ημερών νοσηλείας
• Μειωμένη πιθανότητα λοιμώξεων λόγω της μικρής νοσηλείας
• Άμεση κινητοποίηση, ακόμα και λίγες ώρες μετά την επέμβαση
• Μικρότερη διάρκεια του χειρουργείου
• Μειωμένη πιθανότητα επιπλοκών
• Ασφάλεια στην εφαρμογή της μεθόδου
• Ταχύτερη αποκατάσταση.

 

Μετά την επέμβαση ο ασθενής συνήθως χρειάζεται κάποιο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας ώστε να επανέλθει όσο το δυνατόν συντομότερα στις καθημερινές του δραστηριότητες.