Η εκφυλιστική αρθρίτιδα, γνωστή και ως οστεοαρθρίτιδα, είναι ένας κοινός τύπος αρθρίτιδας που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Εμφανίζεται όταν ο προστατευτικός χόνδρος στα άκρα των οστών φθείρεται με την πάροδο του χρόνου, οδηγώντας σε πόνο, δυσκαμψία και απώλεια κινητικότητας στις προσβεβλημένες αρθρώσεις. Αν και μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε άρθρωση του σώματος, συνηθέστερα προσβάλλει τα χέρια, τους γοφούς, τα γόνατα και τη σπονδυλική στήλη.

 

Οι αιτίες της εκφυλιστικής αρθρίτιδας

Η ακριβής αιτία της εκφυλιστικής αρθρίτιδας δεν είναι γνωστή, αλλά έχουν «κατηγορηθεί» διάφοροι παράγοντες για την εμφάνισή της. Σε αυτούς περιλαμβάνονται η ηλικία, η κληρονομικότητα, οι τραυματισμοί των αρθρώσεων και η παχυσαρκία. Καθώς οι άνθρωποι γερνούν, ο χόνδρος στις αρθρώσεις τους διασπάται φυσιολογικά και χάνει την ελαστικότητά του, καθιστώντας τον πιο ευάλωτο σε βλάβες. Η γενετική παίζει επίσης ρόλο στην ανάπτυξη της εκφυλιστικής αρθρίτιδας, καθώς ορισμένα γονίδια έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης. Οι τραυματισμοί των αρθρώσεων, όπως κατάγματα ή ρήξεις συνδέσμων, μπορούν επίσης να οδηγήσουν στην ανάπτυξη εκφυλιστικής αρθρίτιδας αργότερα στη ζωή. Τέλος, η παχυσαρκία έχει αναγνωριστεί ως παράγοντας κινδύνου για εκφυλιστική αρθρίτιδα, καθώς το υπερβολικό βάρος ασκεί πρόσθετη πίεση στις αρθρώσεις και μπορεί να επιταχύνει τη διάσπαση του χόνδρου.

 

Τα συμπτώματα της εκφυλιστικής αρθρίτιδας

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της εκφυλιστικής αρθρίτιδας είναι

• ο πόνος, ο οποίος μπορεί να επιδεινώνεται μετά από περιόδους αδράνειας ή μετά από συμμετοχή σε δραστηριότητες που καταπονούν την προσβεβλημένη άρθρωση
• η δυσκαμψία, η οποία μπορεί να είναι χειρότερη το πρωί ή μετά από παρατεταμένη καθιστή θέση
• το πρήξιμο στις προσβεβλημένες αρθρώσεις. Με την πάροδο του χρόνου, η πάσχουσα άρθρωση μπορεί να παραμορφωθεί ή να χάσει το εύρος της κίνησής της, καθιστώντας δύσκολη την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων.

 

Η διάγνωση και η θεραπεία της εκφυλιστικής αρθρίτιδας

Η διάγνωση της εκφυλιστικής αρθρίτιδας περιλαμβάνει συνήθως ένα συνδυασμό κλινικής εξέτασης, λήψης ιατρικού ιστορικού και απεικονιστικών εξετάσεων (ακτινογραφίες ή μαγνητικές τομογραφίες).

Η θεραπεία της εκφυλιστικής αρθρίτιδας περιλαμβάνει τόσο συντηρητικούς όσο και χειρουργικούς τρόπους αντιμετώπισης. Οι συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

• απώλεια βάρους,
• ασκήσεις χαμηλής έντασης
• φαρμακευτική αγωγή με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή κορτικοστεροειδή
• πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για τη βελτίωση της κινητικότητας των αρθρώσεων και τη μείωση του πόνου.

Σε σοβαρές περιπτώσεις ή σε περιπτώσεις που οι συντηρητικές μέθοδοι αποτυγχάνουν, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία της εκφυλιστικής αρθρίτιδας. Η χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης αρθρώσεων, κατά την οποία η κατεστραμμένη άρθρωση αφαιρείται και αντικαθίσταται με μια τεχνητή άρθρωση, είναι η συνηθισμένη διαδικασία που ακολουθείται σε περιπτώσεις προχωρημένης εκφυλιστικής αρθρίτιδας.

Η αποκατάσταση μετά από χειρουργική επέμβαση ή τραυματισμό είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχή αντιμετώπιση της εκφυλιστικής αρθρίτιδας. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση του εύρους κίνησης, στη μείωση του πόνου, στη βελτίωση της δύναμης και της ευελιξίας της πάσχουσας άρθρωσης. Οι ασκήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν διατάσεις, ενδυνάμωση και αερόβια δραστηριότητα χαμηλής έντασης.

Η εκφυλιστική αρθρίτιδα είναι μια κοινή πάθηση που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Αν και δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για την πάθηση, υπάρχουν διάφορες διαθέσιμες θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της λειτουργίας των αρθρώσεων. Με την κατάλληλη διαχείριση και φροντίδα, τα άτομα με εκφυλιστική αρθρίτιδα μπορούν να ζήσουν μια δραστήρια, υγιή ζωή.