Το μπάσκετ είναι από τα πλέον δημοφιλή αθλήματα σε όλο τον κόσμο, με φανατικούς θαυμαστές. Πολλοί είναι εκείνοι, άνθρωποι κάθε ηλικίας από κάθε γωνιά του πλανήτη που ασχολούνται με το μπάσκετ είτε σε ερασιτεχνικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο, είτε απλά σαν χόμπι και σαν μορφή άσκησης. Σε κάθε περίπτωση όμως, όπως και σε κάθε άθλημα, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος του τραυματισμού είτε εξαιτίας κακής τεχνικής, είτε τυχαία είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Το μπάσκετ περιλαμβάνει πολλά άλματα, απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, απότομες επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις, επαφές με αντιπάλους και άλλες κινήσεις που μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και σοβαρούς τραυματισμούς. Από ποιους τραυματισμούς κινδυνεύουν περισσότερο οι αθλητές του μπάσκετ και πώς αντιμετωπίζονται;

 

Οι πιο συνηθισμένοι τραυματισμοί στο μπάσκετ και η αντιμετώπισή τους

Οι τραυματισμοί που συναντιούνται πιο συχνά σε όσους ασχολούνται με το μπάσκετ είτε επαγγελματικά είτε ερασιτεχνικά είναι:

• Μυϊκές θλάσεις. Αυτές αντιμετωπίζονται με τη μέθοδο RICE (Rest –Ice-Compression – Elevation , δηλαδή ακινητοποίηση – παγοθεραπεία – συμπίεση – ανύψωση)
• Τενοντίτιδες, οι οποίες συνήθως προκαλούνται από κακώσεις εξαιτίας επαναλαμβανόμενων κινήσεων. Αντιμετωπίζονται με ξεκούραση, παγοθεραπεία, περίδεση και ανύψωση. Επίσης θα χρειαστούν και ασκήσεις και διατάσεις ενώ αν τα συμπτώματα επιμένουν, λύση μπορούν να δώσουν και οι αυτόλογοι αυξητικοί παράγοντες.
• Κακώσεις δακτύλων, οι οποίες μπορούν να συμβούν όταν η μπάλα έρθει σε επαφή με τα δάχτυλα με τρόπο που να προκαλέσει πόνο και πρήξιμο σε αυτά. Η περίδεση του δακτύλου με το διπλανό συνήθως είναι αρκετή για να υποχωρήσουν τα ενοχλητικά συμπτώματα, ενώ εάν αυτά επιμένουν τότε χρειάζεται η συμβουλή των ειδικών.
• Κακώσεις γόνατος, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν τους πλάγιους, τον έσω ή τον έξω πρόσθιο ή οπίσθιο χιαστό. Οι κακώσεις αυτού του είδους αντιμετωπίζονται συνήθως συντηρητικά με παγοθεραπεία ενώ σε σοβαρές περιπτώσεις η αρθροσκόπηση είναι σχεδόν μονόδρομος.
• Διαστρέμματα ποδοκνημικής, τα οποία αντιμετωπίζονται με ανάπαυση, παγοθεραπεία, επίδεση και ανύψωση του μέλους ενώ αν τα συμπτώματα επιμένουν είναι σημαντική η συμβολή των ειδικών.
• Θλαστικά τραύματα στο πρόσωπο και το κεφάλι, εξαιτίας πχ επαφής με τον αντίπαλο. Αυτοί οι τραυματισμοί αντιμετωπίζονται συνήθως με εφαρμογή πάγου και αποστειρωμένων επιθεμάτων ενώ μπορεί να χρειαστούν και ράμματα.
• Κατάγματα από κόπωση, τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν με ανάπαυση του μέλους.
• Ρήξεις συνδέσμων, όπως του πρόσθιου χιαστού, των πλαγίων συνδέσμων, του μηνίσκου κ.α, οι οποίες αντιμετωπίζονται ποικιλοτρόπως ανάλογα με την περίπτωση και περιλαμβάνουν ναρθηκοποίηση, φυσικοθεραπεία ή/και χειρουργική επέμβαση.
• Τενοντοπάθειες όπως του αχίλλειου τένοντα, του υπερακανθίου, του επιγονατιδικού κτλ, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν με ανάπαυση, πρόγραμμα φυσικοθεραπείας ή/και χειρουργικά σε σοβαρές περιπτώσεις.
• Και πολλά ακόμα είδη αθλητικών τραυματισμών.

 

Πολλοί από τους παραπάνω και όχι μόνο αθλητικούς τραυματισμούς θα μπορούσαν να προληφθούν με διάφορες τακτικές. Η σωστή και ικανή προθέρμανση, η εκμάθηση της σωστής τεχνικής, η τακτική ιατρική εξέταση αλλά και η ξεκούραση του σώματος και του οργανισμού παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των τραυματισμών.